GLOBALISASI MEMBAWA KEMAKMURAN

Noor Amira Binti Abdullah (P64296)

Golongan anti globalisasi sering menimbulkan pelbagai mitos mengenai globalisasi. Hampir segala perkara yang tidak mereka sukai mereka labelkan sebagai globalisasi. Disini saya cuba memberitahu bagaimana untuk menjawab mitos yang sering ditimbulkan, memberikan beberapa penerangan mengenai faedah globalisasi dan bagaimana globalisasi boleh membawa kemakmuran kepada Negara.

Mitos mengenai globalisasi

Mitos yang pertama ialah globalisasi meyebabkan standard penjagaan alam sekitaran dan standard tenaga buruh menjadi rendah. Satu kesilapan ialah apabila kita menyangka bahawa modal berpindah ke tempat yang mempunyai standard alam sekitar dan tenaga buruh yang paling rendah. Kita perlu memeriksa fakta. Pelabur melabur di tempat yang menghasilkan pulangan paling baik. Biasanya, ini bermaksud mereka mencari tempat yang mempunyai tenaga buruh paling produktif, di mana rakyat biasanya lebih kaya. Rakyat yang lebih kaya biasanya menuntut kualiti alam sekitar dan kualiti tempat kerja yang lebih baik, bukan lebih buruk. Ertinya, globalisasi tidak menyebabkan standard penjagaan alam sekitar dan standard buruh menjadi lebih rendah.

Mitos yang kedua ialah globalisasi membawa kepada homogenasi budaya Amerika ke seluruh dunia. Memang benar bahawa Amerika Syarikat menjadi tarikan kepada ramai pihak. Tapi, cuba kita fikirkan trend yang melanda dunia seperti Harry Porter daripada England, Pokemon dan Animie daripada Jepun, Bollywood daripada India dan banyak lagi budaya yang bukan daripada Amerika. Semua ini sebenarnya memperkayakan kita dan memperkayakan satu sama lain. Itu belum lagi disebut mengenai masakan Siam! Jika budaya disimpan dalam bekas kedap udara dan dihalang daripada berubah, maka ia bukan lagi budaya manusiawi. Sebaliknya, ia menjadi barang pameran muzium sahaja. Globalisasi sebenarnya memperkayakan budaya.

Mitos yang ketiga ialah globalisasi melahirkan ketidaksamaan. Keridaksamaan berlaku akibat daripada pelbagai faktor yang kompleks. Ada benarnya jika dikatakan bahawa globalisasi melahirkan ketidaksamaan kerana jurang antara negara-negara yang menyekat perdagangan dengan negara-negara yang mengamalkan ekonomi terbuka memang menjadi semakin besar. Tetapi ini bukan ketidaksamaan yang sering dimomokkan oleh penentang globalisasi. Hakikatnya, dalam negara-negara yang membuka ekonomi mereka untuk menerima perdagangan dan pelaburan, jumlah golongan pertengahan ( middle class ) semakin menigkat. Ini bermaksud jurang pendapatan menjadi semakin kecil, bukan semakin besar.

Faedah globalisasi

Faedah yang pertama ialah globalisasi membawa keamanan kerana ia menghilangkan insentif untuk berkonflik. Sekatan perdagangan diasakan kepada mentaliti dan polisi yang mempertekankan perbezaan kepentingan antara Negara. Sebaliknya, perdagangan bebas menghubungkan negara-negara secara aman. Ada pepatah yang mengatakan bahawa jika perdagangan tidak boleh merentas sempadan, maka tentera kan merentasinya.

Faedah yang kedua ialah perdagangan membawa faedah kepada semua. Kesilapan yang paling kerap diulang oleh penentang globalisasi ialah apabila mereka tersilap dalam memahami kelebihan mutlak (absolute advantage) dengan kelebihan komparatif (comparative advantage). Biarpun jika individu di hadapan saya lebih baik daripada saya secara mutlak dalam semua hal, dia dan saya masing-masing akan mendapat lebih banyak manfaat jika kami berdagang dia mengkhususkan pengeluaran barangan yang dia bolehkeluarkan dengan paling baik dan saya pula mengkhususkan pengeluaran barangan yang saya boleh keluarkan dengan paling baik. Perdagangan membolehkan kami mendapatkan barangan yang paling baik daripada satu sama lain.

Inilah juga sebabnya kenapa perdagangan boleh membawa kepada perdamaian. Melalui perdagangan yang bebas, manusia boleh melihat bahawa setiap individu manusia lain adalah rakan kongsi yang sama-sama mendapat faedah daripada kerjasama. Inilah yang menghasilkan masyarakat kemanusiaan, bukannya apabila manusia melihat satu sama lain sebagai persaingan. Perdagangan adalah batu asas kepada tamadun manusia.

Faedah yang ketiga ialah perdagangan, keterbukaan dan globalisasi mendokong kerajaan yang bertanggungjawab, demokratik dan mewujudkan keluhuran undang-undang. Bilangan negara-negara yang diiktiraf oleh Freedom House sebagai Negara demokratik meningkat selaras dengan runtuhnya sekatan perdagangan. Dikalangan 40 % Negara teratas dalam ranking Economic Freedom of the World 2002, 90 % diiktiraf sebagai bebas oleh Freedom House. Sebaliknya, di kalangan 20 % terbawah iaitu negara-negara yang ekonominya paling tertutup tidak sampai 20 % diiktiraf sebagai bebas. Malahan, lebih 50 % dikatakan tidak bebas oleh Freedom House.

Mexico ialah contoh yang baik. Pembukaan ekonomi Mexico melalui Perjanjian Perdagangan Bebas Amerika Utara (NAFTA) membolehkan Vincente Fox menang dalam pilihanraya Presiden dan pecahnya monopoli kuasa oleh Institutional Revolutionary Party. Mereka yang mahukan keluhuran undang-undang dan mahukan kerajaan yang bertanggungjawab sepatutnya menyokong globalisasi.

Akhir kata, perdagangan adalah perkara yang unik buat manusia. Ia membezakan kita daripada binatang. Asas kepada perdagangan ialah kebolehan manusia berfikir dan kebolehan kita meyakinkan serta mempengaruhi orang lain. Adam Smith berkata dalam ucapan beliau pada 30 Mac 1763, “ The offering of a shilling, which to us appears to have so plain and simple a meaning, is in reality offering argument to persuade one to do so and so as it is for his interest”. Perdagangan bukan sahaja satu keunikan manusia, ia juga satu keunikan tamadun manusiawi. Saya rasa dengan globalisasi ini Negara akan lebih makmur dan sejahtera.